nog effe door...

kletsen !!..... De brei-cafés geven genoeg stof om over te praten. Er wordt door de ouderen groep druk gebreid aan de mutsjes voor Zambia. Tis verbazend hoe klein een kinder koppie van een pasgeborene eigenlijk is. Maar sommige mutsjes van het patroon dat het ter gooi Ziekenhuis geeft zijn wel erg klein. Daarom zijn wij blij met het patroon van één van onze eigen breisters. Zij had een baby pop meegenomen als voorbeeld om de gebreide mutsjes op te passen. Eén van de dametjes liet het zich gewillig uitleggen maar zei toen de ander zich omdraaide "Ik doe het tóch op me eige manier", O,OOO eigewijs oudje (77) ;-))) Dit eigewijse oudje had heel leuk ini mini pompoentjes op de mutsjes gezet. Ze haalde heel eigenwijs een apparaatje uit haar tas en klikte een keer links en een keer rechts en zei, "Kijk dát doe je zo"!! HUH, onze monden vielen open van dat stukje moderne techniek wat zij zo handig demonstreerde !! EN zei ze er stoer bij, "IK ga er 50 maken" !! BRAVO !!

Het werken met ouderen heeft verschillende kanten. Ze kunnen mooie verhalen vertellen, geven je ongevraagd tips op allerlei gebied en gaan meestal hun eigen gangetje. De andere kant is wel dat er vaak eenzaamheid naar voren komt en er veel lichamelijke ongemakken zijn of komen. De éne week lopen ze nog fier rond de andere week kunnen ze niet uit de voeten of zijn zelfs ernstiger ziek en of gewond veelal door een val. Zo ook Trudie, een lief rustig dametje die genoot van het breien, dat ze deed op de duitse manier, en het gezellig samen zijn. Ze vertelde ons het aangrijpende verhaal over haar jeugd maar heeft ook een keer vol trots een schitterende merklap aan ons laten zien die ze zelf had geborduurd. Voor de kerst heb ik nog samen met haar geoefend om een kerstbal te breien, ze deed dapper mee maar was niet tevreden over haar resultaten. Op een keer toen ik haar tegen kwam bij de supermarkt op de hoek riep ze mij bij zich. Ze zat op een bankje uit te rusten. Ze haalde moeilijk adem en vertelde dat ze zich ongerust maakte om de hartkloppingen die ze had. Ik probeerde haar zo goed als mogelijk gerust te stellen en bood haar mijn hulp aan. Helaas is zij een tijdje daarna toch overleden. Lieve TRUDIE, wij missen je !!!

Ook leuk is te zien hoe er vriendschappen tussen de dames groeien. Eén van de oudsten (86) mocht een tentoontelling houden van haar prachtige aquarellen die ze door de jaren heen gemaakt had. Eén van de andere dames van dezelfde leeftijd raakte ontroerd door het mooie werk en heeft zelfs een doek gekocht. Allebij slanke kwieke artistieke intelligente dames met hetzelfde gevoel voor het diepere in het leven. De éne door haar oosterse achtergrond, de ander door haar werk als astrologe. Allebij een broos lijf die door het samen komen op het brei-café weer verkwikt naar huis gaan. Dáár doet we het toch voor.

En MM !?........ die moet toch even wennen aan haar rol van leidster (maatschappelijk werkster), ze loopt met rode konen tussen de dames door om ieder wat aandacht/uitleg te geven.
Haar eigen breiwerk schiet er vaak bij in en de verhalen neemt zij toch ook wel mee naar huis. Maar de voldoening die het geeft om er te zijn voor een ander die nemen ze mij niet meer af !!

BLOGLIJST (<= klik) -

er worden nog steeds namen aan de lijst toegevoegd.