Zelf heb ik geen bloementuin en de lavendel in pot die ik kocht was van een verkeerd ras en gaf heel andere bloemetjes. Nico die in die tijd, naast zijn andere werk, een ochtend krant bezorgde om onze kinderen te laten studeren liep in een wijk waar veel lavendel groeide. Hij nam, een mesje of schaartje mee en plukte voor mij elke dag wat lavendel, dit helemaal buiten mijn weten om he. Heel romantisch wanneer daar s'ochtends als ik beneden kwam een geurend bosje op tafel stond. Hij zette het in een mooi antiek vaasje uit mijn geboorte dorp. Dit ging een week zo door tot ik vroeg waar er zoveel lavendel stond dat hij elke keer kon plukken. Toen vertelde hij dat hij dat bij de mensen uit de tuinen haalde soms vlak voor de voordeur. Hij dacht er staat zoveel dat staat ze toch in de weg en missen ze niet. Hij was echt te goeder trouw en wilde dat zo graag voor mij doen. Ooooooo, ik zei hem dat dat echt niet kon en hij dat niet meer moest doen. Ik legde hem uit dat mensen met bloementuinen elk bloemetje en sprietje in hun tuinen zouden herkennen EN missen. Hij heeft een tijdje heel stilletjes de krant bij de mensen in de bus gedaan maar heeft er nooit wat over gehoord gelukkig. Hij was een trouwe bezorger en met kerst wachtte meerdere mensen hem op met een mooie tip of wat lekkers voor de feestdagen.
Als ik nu opkijk zie ik, op een kastje aan de muur nog steeds een bosje, beetje verstoft, staan in het vaasje en elke keer moet ik weer aan dit hilarische verhaal denken met de lieve bedoeling daarachter. Het blijft nog wel even staan denk ik.....
Voor Nico maakte ik deze merklap met oude motieven uit midden 1500.
een oude onduidelijke foto.
Is dat niet een vreselijk lief gebaar? Het is intussen toch echt wel verjaard! Je merklap is prachtig - wat een mooie kleurencombinatie.
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijk verhaal!! Bewaar de lavendel nog maar even,...
BeantwoordenVerwijderen:o)
De merklap is prachtig en ben weer helemaal aan het borduren tegenwoordig,..
Mooi verhaal, zo'n lief gebaar. De merklap is erg mooi, ook de kleuren.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet
Verjaard? Nee hoor ! Het is gewoon een fijne romantische herinnering aan Nico net zoals de merklap die je voor hem maakte, wat schitterend ! En dat stoffige bosje moet je natuurlijk bewaren......iets tastbaars van je grote liefde ! Hoe lang moet je hem nu al missen ( weet het verhaal nog zo goed op weblog.......maakte diepe indruk maar weet het jaar niet meer) ?
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie herinnering en wat bijzonder dat hij dat voor je plukte.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Martine