(flessen) POST

Wat jammer toch dat een mooie herinnering weer zo snel wordt ondergeneeuwd door de dagelijkse beslommeringen. Zo ook ons uitje aan de zee. En dat kwam mede doordat op onze laatste dag tijdens de lunch aan zee mijn tand er uit viel. Ik moest al voorzichtig  doen met deze tand maar de heerlijke knapperige korst van ons boerenbroodje was funest. Gelukkig had ik de tand, die nog heel was, niet ingeslikt. De eerste gang na aankomst thuis was dan ook de tandarts. Op aanraden van de tandarts de tand mee genomen. Die heeft de tand keurig tussen de anderen vast gezet met een soort 2 seconde lijm. Een noodoplossing maar met mijn low budget geen andere optie, maar ik ben blij dat ik niet langer met dat gat in mijn mond moest lopen. MM moet sowieso wat voorzichtig(er) zijn en goed uit kijken met bv oversteken en of dat zij niet struikelt of zo. Dat dan uitgerekend DD Ruchama van de trap, uit het vorige logje, denderd hadden we dus niet verwacht. Opeens slaat ze voorover met haar scheenbeen op een rand, slingerd door van haar éne schouder naar de andere, en eindigt in een extra rol waarbij haar bril de stenen raken en haar tas op haar hoofd beland. MM kon haar niet zomaar optillen dus eerst meer even blijven liggen om de schade vast te stellen, die leek(?) mee te vallen. Nu na twee weken blijft het scheenbeen en meerdere andere plekken gevoelig. Dus helemaal vergeten is er niet bij !!;-)

Wat wij ook niet kunnen vergeten is onze poging om een flessenpost te verzenden. Heb je dat wel eens geprobeerd ??? Zij is al een tijd lid van een schrijfclub die elkaar post verstuurd. De bedoeling is dat je daar persoonlijk werk van maakt en je best doet iets moois voor de ander te maken, en natuurlijk een fijn geschreven stuk daarbij. Daar DD nogal een creatieve fantasie heeft is haar bijdrage vaak hele leuke post. Mooi versierde enveloppen/brieven in allerlei thema's. Op een dag verdwijnt ze in de schuur en komt er na een tijdje uit met een uit een stammetje gezaagd houten hart waar ze gaatjes in heeft geboord. Daar heeft ze daarna een draad doorheen geborduurd, heel leuk effect. Zo heeft ze een keer een houten garen klosje verstuurd, een briefje eromheen gewikkeld en een postzegel er op. Dus niets in een enveloppe. Een andere keer een houten plank met een ingebrandde boodschap, een lucifer doosje en de laatste keer een doosje van een ouderwets cassette bandje, gevuld met een heel caseete thema en een strik van casette lint erop geplakt. Grappig genoeg wordt die post meestal gewoon bezorgt. Zo is natuurlijk ook flessenpost aantrekkelijk voor haar. Je kunt kleine plastic flesjes kopen en versturen wat ze dus ook gedaan heeft maar ze wilde nu ook eens een échte flessenpost maken.

           

De afgelopen maanden zijn we overal op zoek geweest naar geschikte flessen, waterdicht, goede opening, niet te klein of te groot, en een leuke vorm. Er staan er al verschillende in huis. Voor onze reis had ze er één voorbereid en op het strand heeft ze nog schelpen en zand gezocht om hem verder mee te vullen, ze wilde de fles in de zee gooien.

We probeerden een geschikt tijdstip te vinden, qua eb en vloed en/of de mensendrukte. We kozen de avond nadat we eerst de schitterende zonsondergang hadden afgewacht daarbij geprobeerd de zon achter ons te fotograveren, dat viel niet mee en was zeer lachwekkend. Sta je met je rug naar de zee en zon in een stom foto toestel te grijnzen. We wilden wachten totdat het hoogste punt van het water voorbij was. Onze gedachte was dat dan de fles mee genomen zou worden door het afgaande tij. Zij was met blote voeten en opgestroopte broek eerst een stukje in de ijskoude zee gelopen en wierp de fles de zee in. We zagen hem niet meer terug dus waren blij verrast dat dat zo goed lukte in één keer.

Totdat we een stukje verder wandelden en de fles daar doodleuk op het strand lag. Na het op allerlei manieren geprobeerd te hebben moesten we onze pogingen staken. DD ging steeds verder de zee in en het werd steeds schemeriger dat ik het té gevaarlijk vond. Ik zag haar zo in die golven en bedacht mij dat wanneer ze zou vallen (?) ik haar nooit kon helpen. Achteraf hadden wij inderdaad op eén van de gevaarlijkste plekken gestaan.

      

Maar wij hebben zo onbedaarlijk staan lachen op dat strand en snapten maar niet wat wij fout deden ???? Jullie ????...........

Nou allereerst ben je de zee gewoon aan het vervuilen, zeker met gevaarlijk glaswerk. En het blijkt dus dat het gewoon verboden is !! Maar het was zo'n romantisch idee, achteraf hoorden we dat je het beste op een pier kunt staan, of van een boot, maar we hebben de fles weer mee naar huis genomen en hij staat hier gewoon op de kast te pronken mét de andere fles die we daar ook voordit doel hadden gekocht !!

Wil er iemand nog flessen post ontvangen !!?/;-))

BLOGLIJST (<= klik) -

er worden nog steeds namen aan de lijst toegevoegd.

Ben ik vergeten je naam toe te voegen of wil je ook op de lijst staan, geef het dan hier nog even door !!

.