Kijk eens wat ik kreeg van blogvriendin Irene, boordevol inspiratie ! Zou ze mij een beetje kennen gezien de versiering en de kaart ;))).
pssst, MM heeft even gezellig met hem kunnen chatten, wat is internet toch handig !
http://togatherdtla.com/anthony-caslena-designer-kal-launch/
maandag 14 juli 2014
woensdag 9 juli 2014
verjaard of nostalgie ?
Een paar weken terug zei ik tegen mijn dochter dat ik graag en pickup zou willen hebben om weer eens mijn oude LP's te kunnen beluisteren. Nu wil het geval dat zij juist die dag daarvoor bijna 1 had gekocht maar nog twijfelde. Maar door mij was zij over de streep en heeft er gelijk 1 besteld. Een handig klein koffer grammafoontje in mooi rood. Als tiener was mijn eeerste pickupje een koffertje die van mijn grootmoeder was geweest. Gezellig met mijn zusje op ons kamertje het enige plaatje dat we handen draaien van Jim Reeves. Met onze petticots op ons hoofden alsof we lange haren hadden. Van mijn eerste loon kocht ik een " echte" pickup en was toen fan van Boudewijn de Groot. In mijn verkerings tijd nam Nico een stapel platen mee waaronder Jonny Cash, ik had nog nooit van hem gehoord en vond zijn stem prachtig. Ook zijn mooie kop die levensgroot op de hoes stond. Die hoes zette ik op mijn kast goed in het zicht om er naar te kunnen kijken
Ondertussen haalden wij de oude LP's tevoorschijn en hadden bij voorbaat al schik. Wij gingen met de bus naar de stad omdat ik dacht dat daar een platenwinkel zou zijn die oude platen zou verkopen maar helaas was het een muziek winkel maar geen plaat te vinden. Toen bedacht zij dat er in de kringloop misschien wel oude platen zouden zijn en in die stad bleek een hele grote kringloop. Nu moeten jullie weten dat ik heulemaal niet van kringlopen houd, maar ja nu waren we toch in de buurt. Ondertussen begon het behoorlijk te regenen, wij waren enkel in een bloesje met mooi weer van huis gegaan.
Wij sprongen in de volgende bus naar een groot industrie terrein waar de kringloop was. Ondertussen werd het echt noodweer en ging het steeds harder gieten. Van de bus af moesten wij nog een stukje hollen met onze tassen op onze hoofden. Er was een grote hoek met oude platen en wij zagen de ene leuke plaat na de andere voor heel schappelijke prijsjes. Ik herkende natuurlijk veel muziek uit mijn jeugd maar mijn dochter wist niet wat ze nu moest kiezen. De laatste tijd vond ze country leuk, mede door Ilse en Waylen. Muziek die ik vroeger niet leuk vond is nu nostalgie, de foto's alleen al, erg leuk. De hoosbui werd erger en ging maar door en door, wij konden niet weg en moesten noodgedwongen blijven.
Het was ondertussen ver na lunch tijd, in de koffie hoek hebben wij koffie gedronken en zelfs een tostie gegeten, tsssss zat MM daar in een kringloop en nog te eten ook. Moet niet gekker worden.
Na een lange tijd konden we eindelijk weg, mijn dochter had er een paar platen koffertjes bij kunnen kopen, dus platen erin en op naar de bus. De halte lag op een onhandige plek waardoor wij op de straat moesten staan tussen de enorme plassen met langs scheurende vrachtwagens. Blij toen wij weer thuis waren met onze schatten. De week daarna was er in een andere stad dichtbij toevallig een platen markt. Wat een platen, wist echt niet meer wat te kiezen. Ik vond de prachtige cospel plaat van Elvis, als kind zong ik tijdens de afwas luidkeels allerlei cospels en bootste de lage stemmen van de zangers na. Charles Aznavour (werd in onze verkerings tijd veel gedraaid) mocht ook mee naar huis EN we vonden ........Jim Reeves, wat een stem heeft deze man en zo vriendelijk en charmant, kippenvel toen ik de liedjes van vroeger herkende. Ik draai ze af en aan, op de kast staat na 40 jaar weer de hoes van Johnny Cash. En met mijn hitech tablet zoek ik oude filmpjes op van de artiesten, wat vroeger niet kon en dat is geweldig, pure nostalgie en h e u l e m a a l niet verjaard !!!
maandag 7 juli 2014
speuren
Zoals jullie weten ben ik altijd op zoek naar bijzonder handwerk en de geschiedenis daarachter. Via verschillende berichtjes op fb kwam ik terecht bij de mutsen die zijn gevonden bij opgravingen op spitsbergen. Dat deed mij denken aan een artikel dat ik jaren geleden had gelezen in een oude Handwerken zonder Grenzen. Een blad dat ik regelmatig weer inkijk voor de uitgebreide info over handwerk.
Zo las ik op fb dat er een lezing was geweest in het museum in Dokkum over die mutsen en waar op het moment een tentoonstelling is over breiwerk. Dat museum heeft aan een breister gevraagd of zij de originele muts wil nabreien en op patroon wil zetten.
Deze muts heeft heel veel overeenkomsten met het patroon dat ik in de H z G had gezien. Tegelijkertijd kom ik een berichtje tegen dat er in het begin van 2010 in het Rijksmuseum een breidag is gehouden en dat ze daar ook een muts hebben nagebreit van een opgraving. Hierover is geschreven bij het (b)rijksmuseum, ook zijn daar leuke foto's te zien. Deze muts is op patroon gezet door een Engelse dame die meer historische hoofddeksels heeft nagemaakt. Geweldig om op haar site rond te kijken.
Op mijn speurtocht kwam ik bij een oude blogvriendin die daar een mooi blogje over heeft geschreven en waar ik de foto's van heb geleend. Jullie snappen het al, mijn vingers kriebelen om er één op de pen te zetten...
Carla Meijsen
bekend van haar brei reizen, onderzoeken en boek Warme Handen.
Wollig Dokkum
op het moment een brei tentoonstelling
Monique Boonstra
bekend van haar mooie kant breiwerk
Anke Grevers
bekend van haar boeken oa Gelderse Mutsen
begraven
mooi artikel van Anke Grevers over de opgravingen
(b)rijksmuseum
een blog over de mutsen en de restauraties.
Wickedwol
leuke site met na gemaakte oude hoofddeksels
Bertie
een (handwerk )blogvriendin die nu een boeken site heeft
en boekjes schrijft en uitgeeft.
Handwerken zonder Grenzen
nr: 4 - 1984
Artikel opgravingen Spitsbergen met patroon muts.
Zo las ik op fb dat er een lezing was geweest in het museum in Dokkum over die mutsen en waar op het moment een tentoonstelling is over breiwerk. Dat museum heeft aan een breister gevraagd of zij de originele muts wil nabreien en op patroon wil zetten.
gaat om deze muts
Deze muts heeft heel veel overeenkomsten met het patroon dat ik in de H z G had gezien. Tegelijkertijd kom ik een berichtje tegen dat er in het begin van 2010 in het Rijksmuseum een breidag is gehouden en dat ze daar ook een muts hebben nagebreit van een opgraving. Hierover is geschreven bij het (b)rijksmuseum, ook zijn daar leuke foto's te zien. Deze muts is op patroon gezet door een Engelse dame die meer historische hoofddeksels heeft nagemaakt. Geweldig om op haar site rond te kijken.
Op mijn speurtocht kwam ik bij een oude blogvriendin die daar een mooi blogje over heeft geschreven en waar ik de foto's van heb geleend. Jullie snappen het al, mijn vingers kriebelen om er één op de pen te zetten...
Carla Meijsen
bekend van haar brei reizen, onderzoeken en boek Warme Handen.
Wollig Dokkum
op het moment een brei tentoonstelling
Monique Boonstra
bekend van haar mooie kant breiwerk
Anke Grevers
bekend van haar boeken oa Gelderse Mutsen
begraven
mooi artikel van Anke Grevers over de opgravingen
(b)rijksmuseum
een blog over de mutsen en de restauraties.
Wickedwol
leuke site met na gemaakte oude hoofddeksels
Bertie
een (handwerk )blogvriendin die nu een boeken site heeft
en boekjes schrijft en uitgeeft.
Handwerken zonder Grenzen
nr: 4 - 1984
Artikel opgravingen Spitsbergen met patroon muts.
Sommigen van jullie kan ik niet bereiken voor toestemming,
laat je het weten wat je er van vind ?
(((zwaaiiii))).... MM
donderdag 3 juli 2014
verjaard ?
Zou het al verjaard zijn wat ik nu wil vertellen ???? Een tijd geleden toen ik nog veel met mijn holland stofjes werkte wilde ik graag lavendel hebben om eens wat mee te vullen. In de winkels was lavendel heel prijzig, al voor een kleine hoeveelheid. En daar MM vaak veel maakte had zij toch wel wat meer nodig.
Zelf heb ik geen bloementuin en de lavendel in pot die ik kocht was van een verkeerd ras en gaf heel andere bloemetjes. Nico die in die tijd, naast zijn andere werk, een ochtend krant bezorgde om onze kinderen te laten studeren liep in een wijk waar veel lavendel groeide. Hij nam, een mesje of schaartje mee en plukte voor mij elke dag wat lavendel, dit helemaal buiten mijn weten om he. Heel romantisch wanneer daar s'ochtends als ik beneden kwam een geurend bosje op tafel stond. Hij zette het in een mooi antiek vaasje uit mijn geboorte dorp. Dit ging een week zo door tot ik vroeg waar er zoveel lavendel stond dat hij elke keer kon plukken. Toen vertelde hij dat hij dat bij de mensen uit de tuinen haalde soms vlak voor de voordeur. Hij dacht er staat zoveel dat staat ze toch in de weg en missen ze niet. Hij was echt te goeder trouw en wilde dat zo graag voor mij doen. Ooooooo, ik zei hem dat dat echt niet kon en hij dat niet meer moest doen. Ik legde hem uit dat mensen met bloementuinen elk bloemetje en sprietje in hun tuinen zouden herkennen EN missen. Hij heeft een tijdje heel stilletjes de krant bij de mensen in de bus gedaan maar heeft er nooit wat over gehoord gelukkig. Hij was een trouwe bezorger en met kerst wachtte meerdere mensen hem op met een mooie tip of wat lekkers voor de feestdagen.
Zelf heb ik geen bloementuin en de lavendel in pot die ik kocht was van een verkeerd ras en gaf heel andere bloemetjes. Nico die in die tijd, naast zijn andere werk, een ochtend krant bezorgde om onze kinderen te laten studeren liep in een wijk waar veel lavendel groeide. Hij nam, een mesje of schaartje mee en plukte voor mij elke dag wat lavendel, dit helemaal buiten mijn weten om he. Heel romantisch wanneer daar s'ochtends als ik beneden kwam een geurend bosje op tafel stond. Hij zette het in een mooi antiek vaasje uit mijn geboorte dorp. Dit ging een week zo door tot ik vroeg waar er zoveel lavendel stond dat hij elke keer kon plukken. Toen vertelde hij dat hij dat bij de mensen uit de tuinen haalde soms vlak voor de voordeur. Hij dacht er staat zoveel dat staat ze toch in de weg en missen ze niet. Hij was echt te goeder trouw en wilde dat zo graag voor mij doen. Ooooooo, ik zei hem dat dat echt niet kon en hij dat niet meer moest doen. Ik legde hem uit dat mensen met bloementuinen elk bloemetje en sprietje in hun tuinen zouden herkennen EN missen. Hij heeft een tijdje heel stilletjes de krant bij de mensen in de bus gedaan maar heeft er nooit wat over gehoord gelukkig. Hij was een trouwe bezorger en met kerst wachtte meerdere mensen hem op met een mooie tip of wat lekkers voor de feestdagen.
Als ik nu opkijk zie ik, op een kastje aan de muur nog steeds een bosje, beetje verstoft, staan in het vaasje en elke keer moet ik weer aan dit hilarische verhaal denken met de lieve bedoeling daarachter. Het blijft nog wel even staan denk ik.....
Voor Nico maakte ik deze merklap met oude motieven uit midden 1500.
een oude onduidelijke foto.
Abonneren op:
Posts (Atom)