Laatste paar van de pen. Nee geen sokken meer op de naalden, dat kan toch niet. Het was de bedoeling dat ik wanten ging afwerken maar die projecten liggen nog op mijn oppasadres.
Met de handen over elkaar zitten is geen optie zelfs niet bij een meer dan 2 uur durende James Bond film. Die ik geweldig vind, de nostalgie het vernuft en natuurlijk het geflirt van 007.
Was Roger Moore jaren mijn favoriet, langzaam aan de kant geschoven door Jean. De anderen sla ik over, kijk wel hoor ! En als laatste Daniel, een stuk harder maar ook een geweldige Bond.
Dus snel een paar opgezet met het garen dat ik won met een give away bij Merel. Was al eerder begonnen maar dat werd te lossig. Dus nu een ander boord en motief bedenken.
De leuke steekmarkeerders kreeg ik ook van haar.
Zie je dat engeltje op mijn projecttas. Dat was van mijn brabantse grootmoeder (1901/'93) en dat droeg zij als baby op haar hemdje ter bescherming.
Een traditie vanuit het katholieke geloof uit die tijd. Ik bewaar 't al meer dan 30j veilig in een doosje en dacht 't vanaf nu met mij mee te gaan dragen. Zo kan ik 't dagelijks zien en 't mij aan de goede herinneringen van "oma v. Delft" doen denken .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten